Not known Details About عسل روی پوست
Not known Details About عسل روی پوست
Blog Article
با مصرف منظم عسل، ممکن است زمان بهبودی از بیماری های تنفسی ناشی از عفونت ها کاهش یابد.
این ترکیبات به تقویت انرژی بدن و جلوگیری از افت ناگهانی آن کمک می کنند.
عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی مانند فنولیک ها و فلاوونوئیدها است که از آسیب های اکسیدی بدن محافظت می کنند.
عسل با گذشت زمان و با توجه به منبع شهد خود به خود شکرک می‌زند و این یک فرایند طبیعی است[۱۱][۱۲] که هیچ‌گونه تأثیری بر روی خواص شیمیایی یا کیفیت آن نمی‌گذارد.
همانطور که در مطلب نحوه تشخیص عسل طبیعی گفتیم، تنها راه علمی و دقیق شناخت عسل طبیعی آزمایش عسل در یک آزمایشگاه معتبر است.
استفاده از ماسک های عسل می تواند به تمیزی و طراوت پوست کمک کند.
[۲۸] عسل دارای انواع پروتئین، اسیدهای آمینه، اسیدهای آلی مثل اسید فرمیک و مشتقات کلروفیل و مقداری آنزیم و رایحه‌های معطر است.
آلودگی معمولا از سطح عسل پر شده در شیشه و/یا سایر ظروف شروع و سپس افزایش می یابد. این آلودگی بعد از
در توضیح این مورد باید گفت که مصرف عسل باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و از بروز بیماری‌های اینچنینی جلوگیری می‌کند.
در سال ۲۰۰۴ یک مطالعه نه چندان گسترده بر روی عسل و شکر و تاثیر آن‌ها بر روی سطح قند خون انجام شد. نتایج نشان داد که محلول ۷۵ گرمی از عسل چه در افراد داری دیابت و چه در افرادی که اصلا دیابت ندارند بعد از ۳۰ دقیقه سطح قند خون را بالا می‌برد، اما این میزان نسبت به محلول ۷۵ گرمی شکر کمتر است.
به طور کلی بیش از ۹۰ درصد از وزن خشک عسل را قندها تشکیل می‌دهند و مابقی آن را آب، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنزیم‌ها شامل می‌شود.
برخی از عسل ها ممکن است از یک منطقه خاص باشند و با نام منطقه ای خاص شناخته شوند، مانند “عسل زراعی” یا “عسل کوهی”.
ترویج بهبودی: عسل به دلیل مواد غذایی غنی که دارد، می تواند به بهبود سریع تر زخم ها، زخم میوه عسل های دهانی، و زخم های جلدی کمک کند.
مقایسه روند تولید جهانی عسل طبیعی - چین با شیبی تند هر ساله در حال افزایش تولید خود است در حالیکه تولید عسل طبیعی درآمریکا روندی نزولی داشته‌است. تولید عسل در ایران نیز از سال ۲۰۰۴ روندی رو به رشد داشته‌است.[۲۳] تولید عسل از جمع‌آوری شهد گیاهان آغاز می‌شود. عسل را می‌توان از زنبورهای وحشی یا از کندوهای اهلی جمع‌آوری کرد، به‌این‌صورت که زنبور عسل، شهد شیرین را از جام گل‌ها جمع می‌کند و با تغییر ساختار آن‌ها، شهدها را به شکل محلولی عالی، غلیظ و پرانرژی درمی‌آورد. به‌طور متوسط یک کندو سالانه حدود ۲۹ کیلوگرم (۶۵ پوند) عسل تولید می‌کند.[۲۴] برای جمع‌آوری عسل از یک کندو، زنبورداران معمولاً از دود استفاده می‌کنند.